Een andere wereld

De laatste dagen in Bangkok hebben we rustig aan gedaan. Woensdag zijn we naar de asiatique market geweest. Een Thaise markt met een westers tintje aan het water. Er is super veel eten, kleding en entertainment (zelfs een reuzenrad!). Heen zijn we met de taxi gegaan maar terug konden we het niet laten om de gratis(!!) boot te nemen. Donderdag heb ik eerst zelf wat sightseeing gedaan en what pho bezocht, een meer dan 40m lange liggende Buddha. 's Avonds was het dan eindelijk tijd om uit te gaan op Khoa San Road, de bekende backpackers straat in Bangkok. Vrijdag stond China Town op de planning en hebben we gegeten in de Indiase wijk die er aan vast geplakt zit. Ik moet eerlijk bekennen dat Indiaas eten meer mijn ding is dan Thais eten...
Zaterdag zijn we met Youi's huisgenoot en zijn vriendin naar een floating market gegaan, hoewel het meer een markt was (er waren heel veel markt kraampjes en maar vier bootjes), hebben we ons er lange tijd vermaakt. We hebben een boottocht gemaakt van 40 minuten in de omgeving en heerlijk gegeten. Althans ik heb lekker gegeten, bij Youri viel het iets minder goed dus hebben we ons plan om 's avonds naar een skybar te gaan moeten opgeven. Uiteindelijk werd het gewoon een avondje film kijken op zijn kamer.
Zondagavond was het tijd voor mij om de nachtbus naar Udon Thani te nemen dus overdag hebben we gewoon aan het zwembad gelegen en ingepakt. Bij het busstation 's avonds was het enorme choas met alle bussen die daar vertrokken en het feit dat mijn bus eerder vertok dan vermeld op het ticket dat ik online had gekocht zorgde ook niet echt voor wat rust. Gelukkig was ik op tijd en zorgde Youri er voor dat ik rustig bleef in de mensen massa. Toen was het tijd om afscheid te nemen, even heel vervelend, maar zodra de bus weg reed was er genoeg afleiding. We stopte regelmatig en het had bijna iets weg van een vierdaagse waar je bij verschillende posten stempels moet halen. Bij elke stop liep er namelijk een vrouw naar buiten met een kaartje en rende naar een hokje toe. Bij een van de stops moesten we ineens van bus wisselen en ik heb nog steeds geen idee waarom. Na nog wat stops en een korte nachtrust kwam ik ander half uur eerder dan gepland aan in Udon Thani. Ik kon snel een tuktuk vinden die me naar de juiste bus bracht. In de bus heb ik 90 minuten gewacht tot deze ging rijden, maar uiteindelijk was het een heerlijke rit. Al gauw lieten we de stad achter ons en kwamen we terecht in de natuur waar af en toe een paar huizen en hutjes stonden. Op dat moment had ik geen idee waar ik was en hoopte ik vooral dat de buschauffeur niet zou vergeten om te stoppen voor mij. Gelukkkig deed hij dat niet en na een rit van bijna 90 minuten kwam ik aan bij mijn nieuwe thuis voor de komende tijd. Na een uitleg over de organisatie van de eigenaar van volunt2thai (de organisatie) kreeg ik de huisjes voor de vrijwilligers te zien en ontmoete ik drie andere meisjes. Na een korte Thaise les was het tijd om naar de school te gaan en daar te lunchen. Het eten was even wennen, alleen maar vlees en zelfs vlees met bloed. Dat we eerst enthousiast hadden opgeschept omdat we dachten dat het chili met champignons was... Gezien het onbeleefd was om niks aan te raken heb ik uiteindelijk rijst met kippen bouillon gegeten, maar meer kreeg ik echt niet weg.
Gezien er een competitie/test is tussen de scholen de komende twee dagen waren de kinderen vanmiddag al vrij en dat betekende voor ons dus ook een vrije dag. Onderweg naar huis kwamen we langs een van de thai uit het dorp die een museum van oude platen en oude cowboyfilm posters heeft. Hij was blij met onze komst en heeft zelfs voor ons gezongen. Uiteraard kon een foto niet ontbreken.
Na even bij ons huisje te chillen met de andere twee vrijwilligers die ik nog niet had ontmoet, zijn we met z'n zessen op pad gegaan om te fietsen. Natuurlijk had ik de meest krakkemikkige fiets uitgekozen, degene waarvan het stuur half afgebroken was. Gezien ik net nieuw was en wist dat ik gebrekkig spul kon verwachten probeerde ik er het beste van te maken. Na een tijdje voelde het toch wat onstabiel dus besloot ik langzamer te fietsen, tot het niet meer ging. Toen was ik helaas de andere uit het zicht verloren en hun nummers had ik nog niet. Gezien ik niet wist waar ik heen moest, besloot ik terug te lopen. Dit was nog een behoorlijke tocht in de brandende zon. Na een tijdje kwam een van de vrijwilligers achter op de scooter bij een thai me halen en hebben we de fiets langs de weg laten staan en gingen met zn drieën op de scooter terug. We hebben een tijdje bij een bar gezeten waar ook wifi was en over allerlei reisplannen gepraat. Het was super gezellig om elkaar beter te leren kennen en de vrouw van de zaak wilde ook nog foto's van ons maken, een paar van de vrijwilligers gaan vanaf nu om de dag naar haar toe om haar te helpen in de keuken. Alhoewel ik graag Thais zou willen leren koken, lijkt het me na al die vleesmaaltijden op de school toch niet zo'n heel strak plan.
Rond een uur of vijf was het echt tijd om terug te gaan, gezien we voor het donker moeten koken. De keuken is buiten en het licht trekt te veel muggen aan. Uiteindelijk waren we net niet voor het donker klaar en toen ik de wortel had laten vallen, moest ik toch echt het licht aan zetten. De eigenaar heeft al vaak benadrukt dat we geen eten achter moeten laten want dan komen er muizen en ratten en daardoor ook slangen, genoeg reden dus om geen etensresten te laten slingeren. Na het eten hebben we nog even nagepraat en plannen voor het weekend besproken, wat we gaan doen is nog niet helemaal duidelijk, maar we gaan sowieso iets zien. Daarna ging iedereen richting bed, o.a.vanwege de muggen, maar ook omdat we morgen om 7 uur weg gaan om bamboe te hakken voor een opslag/overkapping. Voor ik kon slapen moest echter eerst nog het muskietennet opgehangen worden en dat is echt een regelrechte ramp. Na wat aanwijzingen van andere en een hele hoop zweet hangt hij nu, hopelijk goed genoeg. En gezien de insecten die op het net zitten, ben ik blij dat ik heb doorgezet. Nu maar hopen dat hij niet ineens naar beneden komt vannacht.