Terug in Nederland

Inmiddels ben ik twee dagen thuis en rustig aan het bijkomen van alle indrukken van de afgelopen weken. Daarnaast kijk ik mijn ogen uit over hoe "naakt" iedereen hier gekleed is. Ik ben nog aan het wennen dat ik mijn vormen niet hoef te verbergen en dat ik geen hoofddoek om hoef. Hoewel ik al die lagen kleding soms verschrikkelijk vond, was ik er wel aan gewend en gaf het een veilig gevoel. Zonder voelt het toch wel een beetje bloot.

Tijdens het reizen kwam ik er al snel achter hoe erg ik de cultuur had overgenomen. Ik reisde voornamelijk samen met een ander Nederlands meisje van mijn project. Wij hadden over het algemeen meer lagen aan dan de gemiddelde toerist, omdat wij vonden dat je je zo hoort te kleden. Andere toeristen die volgens de Iraanse norm bloot gekleed waren, konden we samen enorm afkeuren. Toch genoten wij ook wel van de momenten in de woestijn waar we onze hoofddoek af konden doen. Één van de voordelen van de natuur in Iran, die zo uitestrekt en oneindig aanvoelt. 

De steden met prachtige architectuur zijn zeker ook bijzonder, maar gezien ze allemaal uit een bazaar, een moskee en een Perzische tuin bestaan, gaat het na een paar weken wel een beetje op elkaar lijken. Daarnaast is er heel veel verkeer en luchtvervuiling in de steden, wat nog meer reden is om de steden te oontvluchten. In de woestijn is het rust en hebben we een avond naar de sterren gekeken. Uiteraard had onze gids zijn waterpijp meegenomen, wat de ervaring helemaal afmaakte.

Het leuke aan Iran vond ik ook dat je elke dag weer nieuwe gekke dingen leerden. Zo zijn kaartspellen verboden. Volgens het geloof mag je niet spelen voor geld dus heeft de regering het maar helemaal verboden.

Boeken over Darwin zijn ook verboden. Op school bij biologie krijgen ze wel een korte uitleg over Darwin, maar daar wordt bij verteld dat dit gewoon een theorie is. En veel theorieën in de wetenschap blijken na een tijd onjuist, dus het is een kwestie van tijd totdat de theorie van Darwin onjuist blijkt. Door dit argument is het wel erg moeilijk om een discussie aan te gaan met een gelovig iemand. Hoewel de mensen wel heel open zijn over geloof en politiek en ook zeker willen weten wat jouw mening is. Toch merkte ik dat ik met religieuze mensen niet bepaald op één lijn zat. Zo sliep ik in Shiraz bij een meisje die juist heel blij was met de hoofddoek en alle andere kledingvoorschriften. Zo zagen wij vrouwen er hetzelfde uit als mannen: onaantrekkelijk. Iets waar ik dan wel weer om kon lachen.

De meeste mensen die ik Teheran tegen kwam, zijn niet religieus en hadden meer dezelfde ideeën. 

De komende dagen zullen er nog heel veel dingen naar boven komen en zijn er zeker heel veel kleine dingen die ik ga missen. Uiteraard het lekkere eten en het feit dat iedereen zo ontzettend veel eet. Maar ook het oversteken. Drukke wegen hebben namelijk bruggen met roltrappen!!! Die roltrappen zijn er zodat de mensen de bruggen ook daadwerkelijk gebruiken. Eerst waren er normale trappen, maar dan riskeerde mensen liever hun leven door de weg over te steken dan even een trap op te lopen om veilig aan de overkant te komen.

Ja, ik kan me best wel goed vinden in die Iraanse cultuur; veel en lekker eten en niet al te veel bewegen