Volop genoten in Vietnam

Hoewel ik met vijf andere naar Hoi An ging heb ik vooral in mn eentje de stad en de omgeving verkend. De eerste dag wilde de rest namelijk gewoon chillen, maar ik kon niet wachten om op de fiets het oude centrum te bekijken. Hoi An is een enorm knus stadje met allerlei tempels en andere bezienswaardigheden. Daarnaast staat het bekend om zijn mooie stoffen en laten veel reizigers hier iets op maat laten maken, omdat het zo mooi en goedkoop is. Hoewel ik niks van plan was te kopen, ben ik uiteindelijk toch met een tailor made jumpsuit vertrokken. In Hoi An heb ik geleerd dat zodra ik een prijs vraag, ik het uiteindelijk altijd koop omdat onderhandelen hier heel makkelijk gaat.
Tijdens mijn sightseeing ben ik onder andere naar een voorstelling geweest waar ze Vietnamese muziek speelden en verschillende dansen uitvoerde die met allerlei oude verhalen te maken hadden. Hoewel het heel de dag regende was het met een poncho prima te doen. Ik was al lang blij dat de stad niet overstroomd was zoals een paar dagen eerder. Op dag twee in Hoi An ben ik naar My Son geweest. Een oud tempel complex waar helaas niet heel veel meer van over is, gezien de Amerikanen dit tijdens de oorlog gebombardeerd hebben. Toch was het een gezellig tripje en interessant om te zien dat de originele stenen nog in goede staat waren. De stenen die ze een paar jaar geleden hebben toegevoegd voor restauratie waren nu al helemaal aangestast door de natuur. Bij die tour leerde ik een ander Nederlands meisje kennen en we hadden afgesproken om 's avonds te gaan eten. Zij was nog met iemand anders in Hoi An en ook ik kende nog iemand die die dag was aangekomen. Zo zijn we uiteindelijk met acht meiden uit eten gegaan waarbij we heerlijk hebben genoten van een Vietnamees wijntje. Mijn eerste en waarschijnlijk laatste wijntje tijdens deze reis.
Na Hoi An was het tijd om door te gaan naar Hue, deze route heb ik achterop de motor afgelegd. Een Vietnamees liet mij onderweg de mooiste plekjes en de lekkerste eettentjes zien. Zo heb ik koffie met kokos gedronken, een van de Vietnamese variaties op de gewone koffie. Er zijn een hele hoop variaties en koffie tentjes zijn ook op elke straathoek te vinden. Ookal drink ik helemaal geen koffie, ik heb er toch wel van genoten.
De reden dat ik deze route graag op de motor wilde doen is vanwege de Hai Van Pass, voornamelijk bekend van Top Gear. Het was een hele mooie route met een geweldig uitzicht.
In Hue sliep ik in een vrij nieuw hostel dat die avond hun eerste gasten via de site van hostelworld hadden ontvangen. Dit moest gevierd worden en dus had de eigenaresse voor ons een traditioneel gerecht gekookt. We hebben heerlijk met z'n alle gegeten en daarna moesten we natuurlijk nog even ergens een biertje drinken.
In Hue ben ik naar de Imperial City geweest, een plek waar vroeger één van de koningen van Vietnam woonden. Verder heb ik nog wat rondgelopen door de stad en ben ik verdwaald in een hele grote markt. Het weer in Hue was helaas ook best slecht wat er voor zorgde dat ik niet de behoefte had om de hele dag rond te lopen. Wat rust halverwege mijn tijd in Vietnam was echter ook niet verkeerd. De volgende bestemming was tenslotte één waar ik weer een hoop wilde zien: Phong Nha national park. Hier heb je een hele hoop grotten, waarvan ik er twee heb bezocht. Samen met drie andere Nederlandse meiden hebben we achterop de scooter bij Vietnamezen door het park rond gereden. Dit park was zo mooi, heerlijk om dan achterop de scooter te zitten, om je heen te kijken en te genieten van het geweldige landschap. Toen ik wilde kijken hoe hard we gingen, kwam ik tot de conclusie dat de snelheidsmeter van de scooter niet werkte. Het enige wat ik toen dacht is, ik hoop dat de benzinemeter wel werkt.
De eerste grot die we bezocht hebben was Paradise Cave. Deze was echt enorm groot en heel mooi. De klim er naar toe was zwaar, maar zodra je daar binnen rond loopt (en dat is behoorlijk lang) ben je dat al weer vergeten. We bleven ons verbazen over de grootte van de grot, elke keer als je dacht dat je bij het einde was kon je weer de hoek om om nog meer delen van de grond te ontdekken.
De tweede grot was de Dark Cave, deze was minder groot maar ook enorm mooi. Eerst gingen we ziplinen richting de grot. Hoewel me dit toch wel eng leek, was dit uiteindelijk echt zo enorm gaaf. Bungelend tussen de grotten boven een super blauwe rivier. In de grot was een modderbad waar we ons heerlijk in de modder onder gedompeld hebben. Die modder was natuurlijk enorm glad wat voor een hoop hilarische valpartijen zorgde. Daarna konden we nog kanoën rondom de grot. Al met al was dit dus een hele geslaagde dag.
's Nachts stond er weer een nachtbus voor mij op het programma. Hoewel ik heerlijk onderuit lag, zat slapen er helaas niet in, de chauffeur zorgde wel dat iedereen wakker getoeterd werd. Na een 11 uur durende busrit had ik 2 uur in Hanoi om te ontbijten om vervolgens nog 6 uur te reizen naar Cat Ba Island. Terwijl ik door in Hanoi liep, werd ik aangesproken door een paar scholieren. Voor school moesten ze hun Engels oefenen dus werd ik geïnterviewd door één van hen en de andere stonden er om heen te giechelen en te filmen.
Na deze lange reis was ik wel weer even klaar met alle bussen. Daarnaast werd ik ook nog eens ziek die avond. Ik voelde me al niet super maar was toch uit eten gegaan met een ander meisje en twee vrienden van haar. Uiteindelijk ben ik eerder weg gegaan en zodra ik in het hostel was kwam alles er uit. Dit was dus weer een nacht met weinig slaap. Gelukkig voelde ik me de volgende dag al stukken beter. Na een dagje rust had ik dan ook weer genoeg energie om een boottocht naar Halong Bay en Hala Bay te doen. Op de boot kwam ik een jongen tegen uit mijn hostel in Ho Chi Minh. Enorm toevallig, maar heel typisch voor Vietnam. Iedereen doet dezelfde route, er is dus ook nog bijna geen plek geweest waar ik niet een "bekende" tegen kwam.
In Halong Bay zijn we gaan kajakken, wat enorm gaaf was. 's Middags konden we in Ha La Bay zwemmen wat de meeste van ons deden, ondanks de kou. Het was zeker een van de mooiste plekken waar ik ooit gezwommen heb.
Aan het einde van de trip zijn we nog naar Monkey Island geweest. Hier lopen allemaal apen rond, ondanks dat ik graag een foto van ze wilde maken durfde ik het risico toch niet aan met stelende apen in de buurt. Op het eiland hebben we ook een rots beklommen. Dit was nog een behoorlijke uitdaging omdat er niet echt een pad was, maar het uitzicht was geweldig!! Daarna gingen we weer met de boot terug, hoewel het super koud was heb ik toch een hele tijd voorop de boot gezeten. Daar zittend en om me heen kijkend realiseerde ik me weer even hoe geweldig het is dat ik de kans heb om deze reis te maken.
's Avonds kwam ik weer een andere bekende tegen, een Nederlands meisje, Anouk, uit het hostel in Dalat. Zo lag ik uiteindelijk toch weer later in bed dan gepland.
De volgende dag ging ik weer de bus in, dit keer naar Hanoi. Hier sliep ik in een hostel met een rooftopbar. Super leuke plek dus om mensen te leren kennen en een feestje te bouwen. Uiteindelijk zijn we nog met een groep uitgeweest. Toen iedereen weer terug ging, bleef ik nog met een iemand over. We zijn toen een random club in gestapt, het was voor ons alle twee de eerste avond in Hanoi. In deze club stonden bijna alleen maar Vietnamezen en uiteindelijk werd ik al snel vrienden met twee meisjes. Ze konden niet heel veel Engels maar door de harde muziek kon je elkaar toch niet verstaan. Ik zag dat er een andere westerse jongen geïnteresseerd was in een van de meisjes en probeerde hem te helpen. Dit eindige er uiteindelijk in dat de meisjes mij bleven knuffelen en bleven zeggen dat ze van me hielden. Mijn koppelpoging was dus behoorlijk mislukt, maar dat maakte de avond niet minder geslaagd.
De volgende dag heb ik heerlijk uitgeslapen voor ik aan mijn sightseeing begon. Eerst het women's museum bezocht, waar ik meer geleerd heb over de Vietnamese cultuur. 's Middags ben ik met iemand uit het hostel, die ik toevallig op straat tegen kwam, naar een oude gevangenis geweest.
In de stad heb je een meer en in het weekend worden de straten daar om heen afgezet voor verkeer. Iedereen loopt daar dus rond, kinderen spelen op straat, je hebt veel eetkraampjes en live muziek. Een geweldige plek waar ik de rest van de dag heb rond gehangen. Ook hier werd ik weer een paar keer aangesproken voor een interview voor een schoolopdracht.
Maandag heb ik weer heel de dag bij het meer gezeten met een boek. Hoewel de straten rondom nu wel druk waren met auto's en scooters was het nog steeds een heerlijke plek. Tussendoor kwamen er af en toe Vietnameze naast me zitten die met mij op de foto wilden of hun Engels wilden oefenen
En toen kwam ik Anouk ineens weer tegen in het park. Samen zijn we toen egg coffe gaan drinken, een Vietnamese specialiteit. Dit was echt enorm lekker (het heeft wat weg van tiramisu) en zeker iets wat ik nog vaker ga bestellen. Daarna ben ik weer naar het park gegaan waar ik wederom werd aangesproken door een Vietnamees. Deze jongen studeerde hier aan de uni en wilde graag zijn Engels oefenen. We hebben een hele tijd gepraat over kerst en studie. Uiteindelijk is het in elk land hetzelfde, je feest de hele periode en net voor de tentamens begin je met studeren en kom je in tijdsnood.
's Avonds wilde ik het rustig aan doen omdat de wekker de volgende dag om 5.50 stond. In het hostel van Anouk was live muziek, hier zouden we gaan kijken en dan op tijd naar bed. Uiteraard lukte dat niet en einidge we ergens in een club. Waar ik een jongen tegen kwam van het vrijwilligerswerk in Cambodja.
Dit was zeker weten één van de leukste maandagen die ik ooit heb meegemaakt. Ik heb verder niks bijzonders gedaan, maar het was heel relaxed en met leuke mensen. Toen ze summer of 69 speelde schreeuwde ik en Anouk dan ook kei hard mee met "those were the best days of my life".
De volgende ochtend was uiteraard iets minder fijn, maar gelukkig was het een sleeper bus en kon ik de vijf uur onderweg naar Sapa heerlijk slapen. Dit was maar goed ook, want zodra ik aankwam werd ik opgehaald door een Vietnamees meisje om mijn trekking in de bergen te beginnen. Het was die dag een bijna 5 uur durende wandeling naar het huis van Sosho, een vriendin van haar, bij wie ik de trekking geregeld had. Het was een geweldige tocht waar we amper andere mensen tegen kwamen. Het was dan ook niet een makkelijk begaanbaar pad waar ik een paar keer uitgleed in de modder. Normaal slapen de gasten in een homestay, wat primitief klinkt, maar meer lijkt op een guesthouse met wifi en een warme douche. Echter kregen we ook de mogelijkheid om bij Sosha in huis te slapen: een wc ergens buiten in de straat, geen wifi, geen douche. Ik sliep hier samen met twee meisjes en twee jongens die ook een trekking deden bij haar. We hebben heerlijk gegeten, ze koken hier nog op vuur en hebben één pit. Tegen de tijd dat we gingen eten hadden we dus enorme honger. Na het eten was het tijd voor "happy water", drank van rijst dat ze zelf brouwen. We hebben de hele avond gekaart en hun hele voorraad aan happy water opgedronken. Sosha is echt een geweldige vrouw en zorgde super goed voor ons. De volgende dag kregen we weer een heel uitgebreid ontbijt. Hoewel ik sochtends niet per se zit te wachten op allerlei groenten met heel veel knoflook en rijst was het wel erg lekker. Deze dag was de trekking drie uur. Met de spierpijn van de dag er voor was dit lang genoeg. Het was weer enorm genieten van het mooie uitzicht.
In de middag werden we weer naar Sapa terug gebracht. Hier heb ik nog een nachtje in een hostel doorgebracht. De twee jongens die ik bij de trekking had ontmoet waren ook nog in Sapa en dus ben ik met een van hen het stadje gaan verkennen. Hoewel we vooral op zoek waren naar eten, liep de avond toch wat anders. We kwamen 6 meisjes tegen die allemaal rond de 10 waren en ze begonnen met ons te praten. Zij waren blijkbaar opweg naar hun Engelse les en toen hebben we gevraagd of we mee mochten. Na een lange wandeling kwamen we aan bij iets wat school zou moeten zijn. Een betonnen veld met een dak erboven. Terwijl we op de leraar wachten hebben we allerlei spelletjes met hun gespeeld.
De leraar was een student aan de uni in Hanoi. Hij was tijdelijk gestopt met studeren om de kinderen hier Engelse les te geven, geheel gratis. Zijn les was nog geen 10 minuten bezig toen er een Vietnamese man kwam. Hij begon in het Vietnamees te schreeuwen en legde ons later in het Engels uit dat hij politie was en dat dit illegaal was. Later vertelde de leraar ons dat hij geen politie is, maar zijn vrouw Engelse les geeft em hier een hoop geld voor vraagt. Nu zijn sommige van die kinderen daar gestopt en naar deze jongen gegaan om gratis les te volgen. Een hele vervelende situatie en uiteindelijk kon de les die avond niet door gaan. De kinderen en de leraar waren zichtbaar aangeslagen. Toen de leraar vertelde dat de kinderen naar huis moesten, bleven ze hem volgen.
Al met al een bijzondere avond voor ons dus. Inmiddels was het al erg laat en zijn we met z'n drieën gaan eten om vervolgens eindelijk m'n bedje in te kunnen kruipen. De volgende dag ging de wekker weer vroeg om terug te gaan naar Hanoi.
In Hanoi heb ik nog twee dagen in het park gezeten met mijn boek en wederom heb ik weer weinig gelezen door alle Vietnamezen die voorbij kwamen. Daarnaast heb ik nog genoten van de paar laatste dagen Vietnamees eten, vooral de bun my (stokbrood met rauwkost, koriander, chili saus en kaas/ei/vlees) ga ik enorm missen. De tent tegenover mijn hostel was erg goed en de verslaving liep op een gegeven moment zo uit de hand dat ik er 4 op een dag op had.
De avonden werden weer gevuld met feesten. Zo heb ik kerstavond toch nog een beetje kunnen vieren, alhoewel het enige kerstgevoel kwam van mensen die kerstmutsen droegen.
Eerste kerstdag was het helaas gewoon vroeg op om door te reizen naar mijn volgende bestemming: Bali.
Over mijn eerste dag in Bali vertel ik jullie meer in mijn volgende blog. Deze dag was zo geweldig en deze blog is al zo lang dat dit er niet meer bij kan.