Vakantie en feestmaand

14 januari 2018 - Moengo, Suriname

Hoewel er eigenlijk niet zo veel te doen is in Moengo, gebeurt er toch best veel. Als je een keer naar de supermarkt gaat, kom je geheid terug met verhalen over liefdesverklaringen, enge straathonden (door ons ook wel rabiës genoemd) en in december zitten daar ook verhalen bij over het moeten rennen omdat er weer een kind van vijf vuurwerk aan het afsteken was.
Nu we steeds meer mensen kennen hier, komen we ook steeds meer mensen tegen onderweg die eigenlijk ook vaak wel iets leuks te melden hebben. Zo kom je de tijd hier toch goed door.
Ook nu tijdens het schrijven van mijn blog, dat ik steeds uitstelde omdat ik dacht dat ik niet zo veel te melden had, blijkt dat er toch wel veel nog te vertellen is.

Het weekje extra rust door de vertraging van de kas, hebben we gebruikt om een buurtfeest te organiseren. Waar vooral heel veel kleine kindjes op afkwamen die steeds schreeuwden om stroop (Surinaamse benaming voor siroop) en die steeds drukker werden. Het was wel heel leuk, maar uiteindelijk konden we geen kinderen meer zien. En hebben we het gemaakte eten met twee Surinaamse broers opgegeten, waarvan één ons al heel de dag had geholpen met koken.
Na het buurtfeest zijn we ‘s avonds naar Paramaribo gegaan om onze waardigheid opzij te zetten en te gaan feesten met andere stagaires op een partybus en door te gaan naar club Tequila. Dat was zeker een gezellige avond, de volgende dag was wat zwaarder….

Na al dat harde werk waren we wel toe aan een vakantie op Trinidad en Tobago. Toen we ‘s ochtends op de luchthaven aankwamen, was deze nog dicht. Dat was weer even een realisatie momentje dat Suriname anders in elkaar zit dan Nederland.
We verbleven eerst een paar dagen op Trinidad, een eiland met een redelijk Amerikaanse cultuur maar enorm lieve mensen en zeker ook wel mooie stranden. Daarna was Tobago aan de beurt en dat was echt een paradijs met hele mooie bounty-stranden (niet dat ik jullie in het koude Nederland jaloers wil maken, maar het is wel zeker het vermelden waard). We zijn alle dagen naar het strand geweest, één dag hebben we een auto (met tattoos) gehuurd, zodat we het eiland konden verkennen. Dit hield gewoon in dat we naar stranden verder weg konden.
Tegen de tijd dat het kerst was, gingen we weer terug naar Trinidad. Een eiland met meer industrie en weinig toeristen. Toen we aankwamen stond er ons nog een onaangename verassing te wachten. De kamer die we hadden geboekt zat vol, alleen tegen extra betaling konden we in het hotel verblijven. Na heel lang wachten en een hoop belletjes met booking.com was uiteindelijk alles opgelost. Die avond, kerstavond, vonden we dan ook dat we het verdiend hadden om gezellig uit eten te gaan en lekker lang te tafelen. Vol goede moed gingen we op pad. We wisten wel dat sommige restaurants dicht zouden zijn, maar ik had een restaurant gecontact en die zouden wel open zijn. Nou mooi niet dus, stonden we daar voor een dichte deur. Net voor sluitingstijd konden we dan toch de pizzahut in. Kom je dan aan in je mooie kleren. Er waren ook nog maar drie pizza’s over.. Bier was er gelukkig wel genoeg. Eerste kerstdag was ook weer alles dicht, zelfs alle supermarkten. Gelukkig hadden we nog een paar restjes brood en toastjes, die we eerste kerstdag op rantsoen konden consumeren. ‘s Avonds hadden we gelukkig nog wel een restaurant kunnen vinden, in een veel te luxe hotel voor veel te veel geld. Afijn, we hebben enorm gelachen en kerst 2017 zal ik nooit vergeten.
Met oud en nieuw waren we weer in Suriname, waar ze al een week volop aan het feesten waren om het oude jaar goed uit te luiden. De 30e hebben we dan ook volop meegefeest met alle mensen op straat. Dit resulteerde erin dat we de 31e niet heel veel meer zin hadden om ook maar iets te doen. Rond acht uur, het Nederlandse nieuwjaar, was iedereen eindelijk een beetje ontwaakt en hebben we met Nederlandse TV afgeteld tot nieuwjaar. Ik kan je vertellen, dit was een enorme anticlimax omdat er niks gebeurde en zelf nog gewoon aan het koken waren.
Het eten was uiteindelijk wel een heerlijk drie gangen diner en de vrouw bij wie we sliepen, at ook mee. Het leverde een gezellige avond op en we hebben zelfs nog wat vuurwerk afgestoken, maar echt een oud en nieuw gevoel hadden we niet. Taxi’s waren niet beschikbaar dus ben ik met twee andere naar de stad gaan liften waarbij we onderweg nog stopten bij een random bar op een gekke plek. Uiteindelijk werden we door twee jongens naar de stad gebracht en hebben we nog even gefeest op een festival terrein met een paar verdwaalde feestgangers. De rest van de stad was helemaal leeg. De meeste Surinamers waren al meer dan een week aan het feesten dus die hadden lekker hun bedje opgezocht.
In het nieuwe jaar zijn we meteen naar Moengo gegaan en snel met de bouw van de kas begonnen. Dat is ook nog een hele klus maar daarover vertel ik jullie volgende keer meer!

Foto’s

2 Reacties

  1. Hugo:
    14 januari 2018
    Hoi Kris, ik weet dat het verhaal na 1 januari een stuk zwaarder is geworden. Gelukkig hebben we de foto's nog.
    Succes met de laatste loodjes.
  2. Marina:
    21 januari 2018
    Dank weer voor je mooie verhaal en succes met het afronden van jullie project!
    Tot gauw! X